Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թը•վա•բա•նութ•յուն

Ստուգաբանություն

մաթեմատիկայի մի ճյուղը, որ ուսումնասիրում է թվերի պարզագույն հատկությունները և նրանց վրա կատարվող գործողությունները ◆ (Ուսուցիչները) սովորեցնում էին գրել-կարդալ և հասարակ թվաբանություն։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Պանսիոնում սովորեցնում են աշակերտուհուն օտար լեզվով կարդալ և սխալներով գրել, փոքր-ինչ տեղեկություն են տալիս պատմությունից, աշխարհագրությունից, թվաբանությունից։ (Րաֆֆի)
թվաբանական գործողությունների կատարում ◆ Նրան ցուցակորեն մանրամասները հիշողության թվաբանության համար գլխապտույտ առաջ կբերեր։ Շեսպիր

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։