Հայերեն

վանկեր՝ թ(ը)•վալ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. երևալ, կարծվել, աչքին երևալ, նմանել ◆ Թվում է, թե Նեզիմի Դերվիշն է երգող։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Պաշտոնյաները, որոնք չէին ճանչնար իրենց հետ այդպես խիստ կերպով խոսող անձը, տեղի չտվին և իրենցմե մին, որ գլխավորը ըլլալ կթվեր, չոր ձայնով մը պատասխանեց։ «Երևանյան օրեր»
  2. երևակայությանը՝ մտքին պատկերանալ ◆ Եվ Իվանին հանկարծ այնպես թվաց, թե տեսել է ինքը նրան վաղուց։ Եղիշե Չարենց ◆ Պատանուն թվում էր, թե այդ խոսքերը նա առաջին անգամ չէր լսում։ (Րաֆֆի)
  3. երևալ ◆ Չգիտեմ աղջիկը ժպտաց թե չէ, բայց ինձ այդպես թվաց։ (Ակսել Բակունց) ◆ Թվում էր թե ձիու արագավազ ոտները չեն դիպչում գետնին, և պայտերը զրնգում են օդի մեջ։ (Ակսել Բակունց)
  4. համարվել ◆ Շինականին ավելորդ թվաց հին Հանավանքը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Ապրեցիր դու ըմբոստ մի դարում, և ոչինչ քեզ հար չթվաց։ ԵԶ

Վերաբերական խմբագրել

  1. (եզակի ներկա երրորդ դեմքը) ըստ երևույթին, կարծես թե
Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել