Հայերեն

վանկեր՝ թ(ը)•րա•կո•րով 

Բառակազմություն խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) թրի կորով ունեցող՝ ուժեղ՝ զորեղ՝ հզոր ◆ Բայց հեղեղի խռով զայրույթները Զոհվում էին այդ գագաթի Թրակորով գահին ադամանդե։ Լյուդվիգ Դուրյան

Աղբյուրներ խմբագրել