Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թ(ը)•րը•շո•ղում 

  1. Նոր Ջուղա, Կարին, Վան, Չարմահալ՝ թրերով՝ սրերով կռվելը
  2. կռիվ, կոտորած ◆ Գյուղը թրաշողում գցեցին։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  3. տուրուդմփոց, մեծ իրարանցում

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։