թրիքակալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թը•րի•քա•կալ
- Ղարաբաղ՝ թրիքկալ, թրիքակալ
- Սեբաստիա՝ հարմարանք՝ հատուկ աման, որով վերցնում են կամին լծված անասունների թրիքը։ ◆ Չկան հաշանի վրա ծույլ-ծույլ քայլող եզներ՝ կամերը ետևներից, կամերին պապիկներ՝ թրիքակալները ձեռքներին։ Սերո Խանզադյան
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։