թրծուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɾt͡sun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ թ(ը)ր•ծուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- թրծված ◆ Երեսը արևուն դարձուց ու ճամբա ինկավ, քայլելով առանց տրեխի ինչպես սուրբերը, զորս տեսած էր, ու մեջքեն անցուցած կաշեպարկ մը ու թրծուն կավե սափորիկ մը (Միսաք Մեծարենց)
- թրծվող, թրծվելու հատկություն ունեցող, թրծունակ
- կոփված (փխբ․)
- կերտված (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։