Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թրծուել

վանկեր՝ թ(ը)րծ•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. թրծել ◆ Նարնց փոխարեն մնացել են մոխիր ու թրծված կարմիր աղյուսներ։ ◆ Հայրենի կավից թրծված մի համեստ կճուճ էր դա։ (Վահրամ Փափազյան)
  2. մարմնապես կոփվել, ամրանալ ◆ Դրանք կռիվներում և զորական արշավանքներում թրծված ու կոփված մարտիկներ էին, բոլորն էլ արևառ։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ինքն արդեն թրծված է մարտի բոցերում։ Սերո Խանզադյան
  3. հոգեպես կոփվել ◆ Մի աներևույթ սահման կա անգամ նույն բոցով թրծված մեր այսքան մոտիկ սրտերի միջև։ Համո Սահյան
  4. արևահար դառնալ, սևանալ ◆ Դուք տեսեք նրանց փափլիկ, կարմրավուն թշերը, որ արևահար լինելուց թրծվել, բրոնզագույն են դարձել։ (Մամուլ)
  5. ձևավորվել, կերպարվել ◆ Պոեմում ստեղծվել է հասարակական այն միջավայրը, որտեղ… թրծվում է հայ մեղեդիների կախարդիչ կերտողի՝ Կոմիտասի կերպարը։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել