Հայերեն

վանկեր՝ թ(ը)ր•ջվել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. անձրևից՝ ջրից ևն հագուստը թացանալ ◆ Էստեղ թրջվելով ջուր եմ բռնում, դու իմ աշխատանքն առնում ես էլ ետ ջուրը գցում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նժույգները հոգնած ծեծում էին թրջված ավազը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. խմել (խմիչք)(ժղ․)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. թացանալ, տամկանալ, տոգորվել, թաց լինել, ջուր կտրել, մուկ դառնալ (շատ), տզկվել, ճլխճլխպալ, ճլխպալ, խխմալ, չղչղպալ, ջղբջղբալ, ջղբջղբնոտալ, ջղջղբալ (շատ), տմճել, տմկվել, տմսկվել, անձրև ուտել (գվռ․)
  2. խոնավանալ, ջրակալել, ջրոտել (հեղուկի մեջ դրվել կամ վրան ջուր լցվել, ջրի մեջ ընկնել)
  3. տե՛ս խմել

Արտահայտություններ

խմբագրել