թրքաբարո
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɾkʰɑbɑˈɾɔ]
վանկեր՝ ք(ը)ր•քա•բա•րո
Բառակազմություն խմբագրել
Ածական
- (նորբ․) թուրքերի բարոյականություն ունեցող ◆ Մի քանի թրքաբարոներ մի քանի հոգով իր տան շեմին մետաղյա ձողերով դաժանորեն ծեծել են լրագրող Արամ Աբրահամյանին։ Երկիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։