թրքակալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ թ(ը)ր•քա•կալ
- Սեբաստիա՝ հարմարանք, հատուկ աման, որով վերցնում են կամին լցված անասունների տրիքը ◆ Չկան հաշանի վրա ծույճծույլ քայլող եզներ՝ կամերը ետևներից, կամերին պապիկներ՝ թրիքակալները ձեռքներին։ Սերո Խանզադյան
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։