թրքատիպ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰɾkʰɑˈtip]

վանկեր՝ թ(ը)ր•քա•տիպ 

Ածական

1. թուրքի տիպ՝ կերպարանք՝ տեսք ունեցող, թուրքի նման ◆ Եթե մենք թուրքերից մաքրել ենք մեր երկիրը, մի բուռ անազգ, անհայրենիք թրքատիպ հայերից կմաքրենք ու կմաքրենք (Մամուլ) ◆ -Պարոններ, խնդում եմ ուշադիր նայեցեք այս թրքատիպ ոճրագործին։ ՌԿ
2. մարդաբանական տեսակերպից թուրքական տիպին պատկանող

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ Աղբյուրներ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։ Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։