թրքել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tʰɾkʰɛl]
վանկեր՝ թ(ը)ր•քել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- արտաթորել, աղբել (խոշոր եղջերավոր և սմբակավոր կենդանիների մասին) ◆ Նրանց ձին էլ, որ թրքում է, էլի մեր ցորենն է ուժովանում։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ խմբագրել
- արտաթորել, աղբել, կոյել կվել, կոռովել, փթրել (գվռ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
|