Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թ(ը)•փ(ը)•ռել 

  1. Մուշ, Սասուն՝ լավ աճել, բողբոջել, տերևակալել ◆ Ծառի ծաղիկն ու ճուղերը ծլան, թըփռան փըթըթալով։ Ահ
  2. մեծանալ ու փթթել (երեխաների մասին) (փխբ․)
  3. բարգավաճել, հզորանալ ◆ Էկավ լուսե նխշուն Դովրան, Ծաղկավ, թփռավ մեր Հայաստան։ (Ձեռագիր) (փխբ․)
  4. բուրդը փոխել (կենդանիների մասին) (փխբ․)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։