Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰkʰɑkɔˈt͡sɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թքա•կո•ծել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. թքոտել մեկի՝ մի բանի վրա ◆ Լրտեսներին բառիս բուն իմաստով թքակոծում էին։
  2. թուքումուր թափել մեկի վրա, սաստիկ նախատել, անպատվել

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել