Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [tʰkʰɑŋkʰɑˈtɛʁ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թքան•քա•տեղ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. (ժղ․) թքանքը՝ նախատինքը թափելու տեղ, նախատինքի՝ անարգանքի առարկա դարձած մարդ ◆ Վայրի պառավների պատճատով թքանքատեղ չեմ դառնալ։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. թքանքի՝ թուքումուր տալու տեղիք՝ առիթ

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել