թքել-թուրքոտել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tʰkʰɛl tʰuɾkʰɔˈtɛl]

վանկեր՝ թ(ը)•քել-թուր•քո•տել 

Բառակազմություն

1. (նորբ․) (փխբ․) ապականել, աղբոտել ◆ Նստել էր թուրքի քոչը մեր սարերում, թքել-թուրքոտել կողքերը։ ԿԴ²

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։