Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թ(ը)ք•նել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. բերանից թուքը դուրս նետել՝ թափել ◆ Կը մոտենա խուժանին և հեգնորեն, քրքջալիր արյունտողիք կը թքնե խարույկին մեջ տոնական։ (Դանիել Վարուժան)
  2. (փխբ․) բերանում եղած հեղուկը դուրս թափել
  3. (փխբ․) դուրս վիժել, դուրս մղել, ցայտեցնել, ժայթքել
  4. (փխբ․) մեկի երեսին թքել՝ իրոք կամ փոխաբերաբար, նախատել, անպատվել
  5. (փխբ․) արհամարհանքով՝ անարգանքով մերժել
  6. (փխբ․) արհամարհանքով հրաժարվել՝ ձեռք քաշել

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել