Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թըք•շել 

  1. Համշեն՝ այրվելու ժամանակ ճարճատյուն ու կայծր արձակել ◆ Այս փայտը շատ է թքշում (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։