Հայերեն

վանկեր՝ թե•վա•թույլ 

Բառակազմություն խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) թույլ թևերով, թևը թուլացած ◆ Փոքրիկ թռչուն, դու թևաթույլ Հազիվ այգին իմ իջար։ -ԼԲ

Աղբյուրներ խմբագրել