Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թև•թ(ը)•ռա•լեն 

  1. Վան՝ թևերն իրար բախելով, թևաբախելով ◆ Իրեք եղունիկ թևթռալեն էկան իջան ավազի վերն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։