Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ թև•թ(ը)•րիկ 

  1. Վան՝ թեթև ◆ Էն մեր խելք թևթր, պեռ ծանտր շփոթի տոպրակն ի՞նչ կանի։ Ատս ◆ պարիլուսու պարի Քրիստոս, տյու թևթրիկ ցավիկ խանգիստ մախիկ տաս ձիգ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։