Հայերեն դարձվածք
- (արևմտհ․) թռչել ◆ Թույլ կու տա, որ թռչուններ... բույն շինեն, ձագեր մեծցնեն, օր մըն ալ թև առնեն ու թիռ գան։ համ. ◆ Եվ թև առան, թռան օրեր ու տարիք։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ -Մե՛կ ալ փոթորիկին հետ թռչիլը, ա՜, հիանալի է. մարդ կարծես թև կ՛առնե։ Լևոն Շանթ ◆ Հոգաբարձուին անսիրտ բառերը թև կ՛առնեն, պարապին մեջեն կու գան և իր ականջին կը զարնվին Բենիամին Նուրիկյան ◆ -Կո՛ւկու, կո՛ւկու, իմ կուկունե՛ր, /Ե՜րբ պիտի դուք առնեք թևեր, /Թռչե՜ք, գընաք, / Ուրախանաք։ Հովհաննես Թումանյան ◆ «Էնպես են սրթսրթում իրանց խազինի [«գանձի»] վրա, հենց իմանաս, թե առաջներիցը թև կառնի, կթռչի։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Սերոբի երևակայությունը թևեր առած կը սավառներ արդեն։ ԳԱճ. ◆ Արագ ու համարձակ սավառնումով մը ուզած կողմերս թև բանամ: (Թլկատինցի) ◆ Դուն լույսերը տեսար, բայց չգիտցար որ լույս էիր դուն ալ, որպեսի անոնց վիշտը ունենայիր, սրտիդ մեջ թև բացող կարոտին հետ։ ◆ Կապուտիկը ասպետն էր գեղի աղավնիներուն, երբ երկնքի տարածության մեջ թև կ ը վերցներ: Համ.
- ինքնուրույն կյանքի պատրաստ լինել ◆ «Նաիրյան դպրոցում... կրթվում, հասունանում և թև է առնում մեր մատաղ սերունդը»։ Եղիշե Չարենց ◆ Սերունդները կը ծնին, թև կ՛առնեն և օր մըն ալ տեսար չկան։ Վահրամ Մավյան ◆ Հույսեր ունիմ թևեր ոռնելու քիչ մը, իբր մարդ ապրելու, ճակատս բարձր։ Լևոն Բաշալյան
Հայերեն դարձվածք
- քաջալերվել. ոգևորվել ◆ Ստրաժնիկն, իրոք, գազաննություններ էր արել թե՛ հայ և թե՛ թուրք գյուղերում, թև առնելով Լևիցկու ավերիչ ու դաժան քաղաքականությունից։ Մաթևոս Դարբինյան ◆ Այս ամենով ոգևորված ու թև առած, շնորհաշատ հայուհին... ամբողջովին նվիրվեց իր իսկական կոչմանը՝ երգարվեստին։ Հձ ◆ Իր ճարտարությունը, հնարամտությունը չլսելու համար բացորոշ խարդախուցյունները թև կ՛առնեին խանդավառությամբ։ Վահե Հայկ ◆ Այդ բանտախուցին մեջ թևեր առած էինք, երբ լուր եկավ որ... մեզ պիտի փախցնեին փոխադրության ընթացքին։ ԱրՇ
- նկատելով մեկու մը պաշտպանությունը, համարձակություն ստանալ, հանդգնիլ, շփանալ
