ժաժալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ժա•ժալ
- Կարին, Կեսարիա, Խարբերդ, Տարենտե, Մուշ՝ շարժվել, երերալ ◆ Շեմիկ մի ժաժա, ես մի ժաժալու։ Բնս
- արագ-արագ այս կողմի վրա նայել ◆ Երբ աչքերը ժաժան․․․ջրաղաց կը տանեն, որ պտտվող քարերու վրա նայե և աչքերը ժաժալուց դադրին։ Ահ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։