Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ժաժ•գ(ը)լ•տել 

  1. Համշեն՝
    1. որևէ բան շատ անգամ շարժել ◆ Ագռըն ժաժգըլտից՝ փեդից։ (Ձեռագիր)
    2. նստած տեղում շարունակ անհանգիստ շարժումներ անել ◆ Ինչ նըստաձ դեղըդ ժաժգըլտիս գու։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։