ժաժգլտել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ժաժ•գ(ը)լ•տել 

1. Համշեն՝
   1. որևէ բան շատ անգամ շարժել ◆ Ագռըն ժաժգըլտից՝ փեդից։ (Ձեռագիր)
   2. նստած տեղում շարունակ անհանգիստ շարժումներ անել ◆ Ինչ նըստաձ դեղըդ ժաժգըլտիս գու։ (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։