ժահահոտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑhɑˈhɔt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժա•հա•հոտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- գարշելի՝ զզվելի հոտ, գարշահոտություն ◆ Ցույց կտամ քեզ նրա ժահահոտ զերքերը։ (Մուրացան)
- ած. գարշելի՝ զզվելի հոտ ունեցող՝ տարածող, գարշահոտ ◆ Ախոռատնից դուրս էր բարձրանում խմորված թրիքների ժամահոտ կծու գոլորշին։ (Րաֆֆի)
- զզվանք՝ գարշանք հարուցող, զզվելի, պիղծ, կեղտոտ ◆ Տեր Ավետիսն աչքերը ճպճպացրեց ու փռշտաց ռունգները խուժած ժահահոտից: Սերո Խանզադյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- գարշահոտ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։