Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժա•հրոտ

Ստուգաբանություն

ժահր պարունակող, ժահրով լցված ◆ Ժահրոտ վերքը կամ դանակով էր բաց անում, կամ եզան լեզվով։ (Գարեգին Սևունց)
վրան ժահր քսված, ժահրով կեղտոտված ◆ Այդ արյան շիթը կդիպչի աչաց, ժահրոտ ճպուռը, վայր կը թոթափե։ Ռափայել Պատկանյան
թունավոր ◆ Մոռացավ իսպառ սարսափ ու սոսկում, իր բախտը դժխեմ, գազանին վայրագ… ահեղ վիշապին ահրոտ ժահրոտ իժերին։ (Ավետիք Իսահակյան)
թունաթաթախ, թունախառն, թունոտ, բաժակ ◆ Ես պետք է ուռու զամբյուղն այս լցնեմ ժահրոտ խոտերով։ Շեքսպիր
փխբ. կեղտոտ ախականված ◆ Ժահրոտ նետ։
փխբ. խայթիչ, կծու ◆ Ժահրոտ բաժակ
փխբ. մռայլ, մաղձոտ ( բնավորությամբ, տեսքով ) ◆ Հնոցին դեմ մերկալանջ ժահրոտ օդին մեջ մղձուկ ապրեցավ միշտ մեռնելով։ (Դանիել Վարուժան)
փխբ. նենգավոր, չարամիտ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ гнойный, ядовиты (ru) ‎(gnojnyj, jadovity) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։