ժամագործ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑmɑˈɡɔɾt͡s]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժա•մա•գործ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ժամացույց վերանորոգող՝ սարքող արհեստավոր ◆ Քաղաքն ուներ մի ժամագործ, որը նաև ոսկերիչ էր։ (Ակսել Բակունց) ◆ Երկար մտածեց այսպես վարժապետը և որոշեց երթալ գտնել Արթաքին, որ իբր ժամագործ թերևս օգտակար կրնար ըլլայ իրեն յուր գոհարին վաճառման մասին։ Տիգրան Կամսարական
- ժամացույցի արտադրության աշխատող
- ( հնց. ) ժամացույցներ վերանորոգող և ժամացույցի առևտրով զբաղվող արհեստավոր
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։