Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժամադրուել

վանկեր՝ ժամ•ա•դ(ը)ր•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ժամադրել-ի ◆ Արսենը, որ միշտ այստեղ էր ժամադրվում, վեր կացավ տեղից ու գնաց Վախթանգի մոտ։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Նկատված է, որ այստեղ երկար տարիներ ժամադրվողներին, հանգստացողներին… սիրահարներին հատուկ է մի առանձին քայլվածք։ (Ակսել Բակունց)
  2. փխդրձ. միմյանց հետ պայմանավորվել որոշ ժամի և որոշ տեղում հանդիպելու համար

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տեսակցել
  2. պայմանավորվել
  3. ժամադիր լինել ( միմյանց հետ պայմանավորվել որոշ ժամի և որոշ տեղում հանդիպելու համար )

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել