Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժամ•ա•ժամք

Ստուգաբանություն

( ժղ. ) երեկոյան ժամի ժամանակը՝ արևը մայր մտնելուց անմիջապես հետո ◆ Ժամաժամքին, մութն նոր ընկնելիս, լուսահոգին թոնրատան առաւ բռնվեց։ (Շիրվանզադե)
մթնշաղ, իրիկնամուտ ◆ Էս երեկոյան ժամաժամքին կուրծք եմ թակում ու աստված կանչում։ (Շիրվանզադե)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։