Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժամ•ա•հար 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. ( եկեղ. ) կոչնակ, որը հնչեցնելով եկեղեցի էին հրավիրում ◆ Պատվական գինի ևս ունին, չէ՞, ժամահարին կուշտ կխմենք։ (Սողոմոն Տարոնցի)
  2. ժամկոչ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. կոչնակ
  2. ժամկոչ

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել