ժամահաց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑmɑˈhɑt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժա•մա•հաց
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հոգեհաց
- մեռելի հիշատակին ճաշկերույթ, հոգու հաց որ տրվում էր ննջեցյալի հիշատակին պատարագից հետո ◆ Այստեղ տիկին Թառլանը կես գիշերից հոգացել էր առատ և ճոխ ժամահաց: (Րաֆֆի)
- (խոհր․) հանգուցյալի հոգու հանգստության և հիշատակին ու պատվին թաղումից հետո տրվող հաց, ուտելիք
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։