ժամանակագիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑmɑnɑkɑˈɡiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժամ•ա•նա•կա•գիր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ժամանակագրության հեղինակ ◆ Անանուն մի ժամանակագրի նկարագրելով նետողների արշավանքը՝ այն կապում էր Ներսեսի կանխատեսության հետ։ ◆ Եվ շենի այս մերձավորությունը, - գրում է ժամանակագիրը, - կործանեց վանքը։ Ստեփան Զորյան
- ժամանակի կարճատև միջոցների կամ որևէ գործողության՝ գործընթացի տևողությունը ճշգրտորեն չափող ու գրանցող գործիք (խրոնոմետր)
Ածական
- ժամանակագրություն պարունակող
Հոմանիշներ
խմբագրել- տարեգիր
- քրոնիկագիր ( ժամանակագրության հեղինակ )
- ժամանակաչափ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։