ժամապահ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑmɑˈpɑh]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժա•մա•պահ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- հանձնարարված կետը պահպանող զինված պահակ, զինվորական պահակ ◆ Այս մութ գիշերի ժամապահն է այն։ (Վահան Տերյան) , ◆ Ամենուրեք փոխեց կապտագույն համազգեստ հագած ժամապահներին։ (Միսաք Մեծարենց)
- առհասարակ՝ պահակ, հերթապահ, պահապան
- խոսքը՝ պայմանը ճշտորեն պահպանող՝ կատարող, սահմանված կարգին ճշտիվ հետևող
- (ռազմ․) ժամապահը զինված պահակայինն է, որը կատարում է իրեն վստահված պահակակետը պահպանելու և պաշտպանելու մարտական առաջադրանքը
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։