ժամասացություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑmɑsɑt͡sʰutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ժամասացութիւն
վանկեր՝ ժա•մա•սա•ցութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- նույնն է՝ ժամերգություն ◆ Ժամասացությունը կատարվում է ասորոց հին, ժողովրդին անհասկանալի լեզվով։ (Րաֆֆի) ◆ Անապատականները օրվա բազմանվագ ժամասացություններից հոգնած, փակվել էին խոնավ խուցերի մեջ։ (Մուրացան) ◆ Ալևորները անգիր գիտեին բոլոր ժամասացությունը։ (Գաբրիել Տեր-Հովհաննիսյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- (եկեղ․) ժամերգություն, ժամասություն, (հզվդ․) ժամակարգություն, պաշտոներգություն, (բրբ․) ժամասվածք, ասմունք
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։