Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժա•մա•րար

Ստուգաբանություն խմբագրել

պատարագիչ քահանա ◆ Ժամարարը իհարկե պարտական է երեկոյին սաղմոս քաղել հանգուցելու հոգու փրկության համար։ (Գաբրիել Տեր-Հովհաննիսյան)
ընդհանրապես ժամասացություն կատարող կրոնավոր ◆ Վանքերդ կիսաքանդ առանց ժամարար։ (Ջիվանի)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ священник (ru) ‎(svjaščennik), отправляющий службу (ru) ‎(otpravljajuščij službu), отправляющий службу (ru) ‎(otpravljajuščij službu) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։