ժամկետ
Հայերեն
ՄՀԱ: []
վանկեր՝ ժամ•կետ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ժամանակահատված, որը սահմանվում է պարտավորությունների՝ պատիժների և այլնի համար ◆ Այդ մարհակներից մեկի ժամկետը լրանում է վաղը չէ մյուս օրը։ (Շիրվանզադե) ◆ Նրա հարցը տեղափոխել շրջկոմի բյուրո, եթե սիլոսի պլանը կարճ ժամկետում չկատարվի։ Սերո Խանզադյան ◆ Նա ազատազրկվեց երեք տարի ժամկետով:
- որևէ բան սահմանելու ժամանակի ամբողջ տևողություն ◆ Հունձը պետք է ավարտել սեղմ ժամկետում:
- որևէ բան լրանալու կամ վրա հասնելու պահը ◆ Պետք է մեկնելու ժամկետը որոշակի լինի։ ◆ Քննության վերջին ժամկետը փետրվարի հինգն է։
- որևէ բան սահմանելու ժամանաի սկզբնակետը
- որևէ բանի համար նախատեսված հարմար ժամանակ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։