ժայռակույտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑjrɑˈkujt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժայ•ռա•կույտ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ժայռերի կույտ՝ կուտակում, իրար կից ժառյերի զանգված։ ◆ Հյուսիս- արևելքում, Ամանոսի գահավեժ, դրոշը ու լերկ ժայռկույտերի ետևից ծաղկեց բռունցքի պես ամուր սեղմված անհավատալիորեն մետաղակերպ մի լուսին։ Ֆրանց Վերֆել, ◆ Արևմուտքում խրամատը դեմ էր առնում ծովակողմյան ժայռակույտին։ Ֆրանց Վերֆել, ◆ Արևմուտքում խրամատը դեմ էր առնում ծովակողմյան ժայռակույտին։ Ֆրանց Վերֆել, ◆ Եվ ուղղվեցանք մատուռեն ոչ հեռու ժայռակույտը։ Լևոն Շանթ
- տե՛ս ժայռազանգված։
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։