Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժայ•ռա•կոփ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. ժայռից կոփված` կերտված` գոյացած, ժայռեղեն ◆ Լեռան ժայռակոփ բռունցքներ։ ◆ Հյուսիսային լեռնաթմբի տերքևում ծբարած կապույտ գիծը երկար ու ձիգ խրամատ էր, որ գնում հասնում էր մինչև ժայռակոփ բարիկադը։ Ֆրանց Վերֆել
  2. ժայռերից կոփած, ժայռից պատրաստված ◆ Ժայռակոփ պարիսպ։ ◆ Ժակռակոփ գյուղերում հազար տարի խավարի մեջ ապրած մարդը տեսնում է իսկական լույսը։ Սերո Խանզադյան
  3. (փխբ․) շատ ամուր, անսասան, անընկճելի ◆ Ժայռակոփ կամք։ ◆ Վերևում փայլատակում է լեռնաշխարհի պսակ՝ Կապուտջիղ լեռը՝ երեք ժայռակոփ գլուխներով։ Սերո Խանզադյան ◆ Այստեղ լեռն իր ժայռակոփ բռունցքներն առաջ պարզած՝ կրծքին է ուզում սեղմել յուր գյուղի հովիտը։ Ֆրանց Վերֆել

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել