Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժայ•ռա•փոր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ժայռ փորող՝ կտրող, ժայռերի միջով փորվածքային աշխատանք կատարող ◆ Չորս այլ լուսանկարներ պատկերում են Էջմիածնի վանքի շքամուտքը, Գառնու ամրոցը, Գեղարդի ժայռափոր տաճարն ու խցիկները։ (Մամուլ) ◆ Նա մտավ ժայռափոր տունը և ուսերը շտկեց։ Սերո Խանզադյան ◆ Դա ժայռափոր քարանձավ էր։ Սերո Խանզադյան ◆ Լուռ կանգնած ենք դամբարանի ներքնահար ժայռափորներից մեկում։ Գրքերից
  2. ժայռեր փորելը

Ածական

  1. ժայռի մեջ փորված, ժայռը փորելով կառուցված

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. վիմափոր, ժայռ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել