ժանտաբարո
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɑntɑbɑˈɾɔ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժան•տա•բա•րո
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ժանտ բնավորություն ունեցող, ժանտ վարքուբարք ունեցող ◆ Օ՜, դղյակներում նստած, գազան աղատանիներ ժանտարաբո։ Եղիշե Չարենց
- ◆ Զգացմունքս վառ է, սիրտս մաքուր է, ժանտարաբո մարդկանց տրտունջը չար է։ (Ջիվանի)
- ◆ Օ՜, ժանտարաբո դպիրներ, ծեր, որ մառ բարբառով դպրության մութ, կոփել եք ստրուկ մի ժողովուրդ։ Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ
խմբագրել- վատաբարո, չարաբարո, անհամբույր, դաժանաբարո, ժանտ, չար, դաժան
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։