Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժան•տա•բա•րո 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. ժանտ բնավորություն ունեցող, ժանտ վարքուբարք ունեցող ◆ Օ՜, դղյակներում նստած, գազան աղատանիներ ժանտարաբո։ Եղիշե Չարենց
  2. ◆ Զգացմունքս վառ է, սիրտս մաքուր է, ժանտարաբո մարդկանց տրտունջը չար է։ (Ջիվանի)
  3. ◆ Օ՜, ժանտարաբո դպիրներ, ծեր, որ մառ բարբառով դպրության մութ, կոփել եք ստրուկ մի ժողովուրդ։ Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. վատաբարո, չարաբարո, անհամբույր, դաժանաբարո, ժանտ, չար, դաժան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել