Հայերեն

Բայ


վանկեր՝ ժա•ռան•գել 

  1. ժառանգական իրավունքով տիրանալ, տիրել, իբրև օրինական հաջորդ, ժառանգական իրավունքով ստանալ
  2. ժառանգություն ստանալ ◆ Առաջինները գիտեին, որ այնուամենայնիվ պիտի ժառանգեն հայրական կալվածքը։ (Ակսել Բակունց)
  3. ժառանգականությամբ ստանալ, կրել իր մեջ ◆ Համառեց Ողիպիան, որ ըստ երևույթին ժառանգել էր հոր մտքի համառությունը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  4. ձեռք բերել, ստանալ, տիրանալ ◆ Սիրել և չժառանգել: (Մուրացան) (փխբ․)
  5. նախորդներից որպես ավանդ ստանալ ◆ Մենք ժառանգեցինք մեր նախնիներից մի հարուստ ու բազմաբովանդակ գրականություն, մեր պարտքն է զարգացնել այն և փոխանցել մեր հաջորդներին։ (փխբ․)
  6. յուրացնել, մեկից սովորել և նրան հետևել ◆ Լեռ Կամսարը Պարոնյանից ժառանգեց երգիծանքի անողոք ճշմարությունն ու սրությունը։ (փխբ․)
  7. ժառանգություն թողնել, իբրև ժառանգություն ավանդել ◆ Նա մեծ հարստություն ժառանգեց իր որդիներին։
  8. համարվել, ճանաշվել որպես, արժանանալ որևէ կոչման, հորջորջման, համբավի ◆ Նա դավաճանի անարգ անունը ժառանգեց: (Րաֆֆի)
Հոմանիշներ
խմբագրել
  1. ժառանգորդել, ըմբոշխնել (հնց․), վիճակավորել, պայազատել
  2. կտակել
Արտահայտություններ
խմբագրել


Աղբյուրներ

խմբագրել