ժեվ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ժեվ
- Ղարաբաղ՝ փոքր ու հասարակ մարգարիտ
- մանր ուլունք ◆ Քընմա ժեվ ինք օնիմ, պերիմ ինձ հետի ճտանոնց շինիմ։ (Ձեռագիր)
- (փխբ․) շատ մանր ◆ Սա հինչ տանձ ա, հենց ա ժեվեր ինի։ (Ձեռագիր)
- (փխբ․) երեխայի ատամներ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։