ժիգան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒiˈɡɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժի•գան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- անկարգ՝ ապերասան մարդ
- ստոր՝ անազնիվ՝ նենգ մարդ
- (հնց․) զինված ավազակ, ասպատակ
- (փխբ․) հրոսակ, կողոպտիչ, ավազակ
- (նորբ․) ստահակ, անպիտան, չարաճճի
Հոմանիշներ
խմբագրել- սուտ՝ մոլար բաների հակում ունեցող մարդ, խարդախ նենգ, վատ
- անկարգ, սանձարձակ
- անվայել ստոր, անկարգություն պարունակող՝ հանդիսացող
- ստահակություն՝ լպիրշություն արտահատող
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։