ժխտում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒχtum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժ(ը)խ•տում
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ժխտելը, ժխտվելը ◆ Բան մը, որ կյանքեն բնավ չէր ազդվեր, այդ մահվան իսկ մեջ ժխտումն էր մահվան։ (Ռուբեն Սևակ)
- (ոճբ․) ոճական հնար, բանադարձում
- որևէ մտքի հաստատումը ժխտման միջոցով
Հոմանիշներ
խմբագրել- ժխտողություն, ժխտություն, մերժում, բացասում, հերքում
Արտահայտություններ
խմբագրել- ժխտման դերբայ - տե՛ս ժխտական ◆ Ժխտման դերբայը ցույց է տալիս մի կատարելիք գործողություն, որի կատարում է ժխտվում է օժանդակ բայի ժխտական ձևով։ (Դասագիրք)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։