ժողովածու
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [ʒɔʁɔvɑˈt͡su]
վանկեր՝ ժո•ղո•վա•ծու
Ստուգաբանություն
խմբագրել- զանազան կարգի ստեղծագործությունների, հատվածների և այլն ընտրությամբ հավաքված նյութեր պարունակող գիրք ◆ Լույս է տեսել Պետրոգրադում Հայոց գրականության ժողովածուն: Հովհաննես Թումանյան ◆ Սա այն Մինասյանն է, որի ժողովրդական բանահյուսությունների ժողովածուն անցյալ օրը կարդում էինք միասին։ (Նար-Դոս)
- միատեսակ կամ իրար հետ կապ ունեցող առարկաների հավաքածու, ◆ Միջատների ժողովածու, ցուցանմուշների ժողովածու: ◆ Մեծ մասամբ սրբության ժողովածուներ և նախնի գահակալների ժառանգած թանկագին իրեր էին։ (Մուրացան)
- միևնույն հեղինակի, մասին հավաքված ու հրատարակված երկերի ամբողջությունը ◆ Երկերի ժողովածու: ◆ Դա խմբագրական առաջնորդ չէ, այլ հայհոյանքների մի ժողովածու: (Մուրացան)
- (հրտ․) տպագրական երկ, որը պարունակում է տարրեր հեղինակների կամ մեկ հեղինակի մի քանի ինքնուրույն աշխատություններ, որոնք սովորաբար գրված են լինում առնչակից, կամ հարակից, թեմաների շուրջը, բայց որևէ գիտության սիստեմատիկ շարադրանք չեն կազմում
Հոմանիշներ
խմբագրելհավաքածու, ծաղկաքաղ, հատընտիր, փունջ, հասկաքաղ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։