ժողովական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɔʁɔvɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժո•ղո•վա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- (հնց․)ժողովին հատուկ՝ վերաբերող, ժողովի որոշած
- ժողովի մասնակից ◆ Ժողովականները զվարթ և աշխույժ զրուցում էին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ժողովականները նայում էին իրար ու լսում։ Սերո Խանզադյան
- ((հնց․) մեծ մասամբ հոգնակի) հավաքված մարդկանցից յուրաքանչյուրը ◆ Ճպուռյանի ժողովակները դարձյալ սկսան ծիծաղել ինձ վրա։ (Մուրացան) ◆ Բոլոր ժողովակների մեջ միայն երեք հոգի կային։ (Մուրացան)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։