ժողովատեղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɔʁɔvɑˈtɛʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժո•ղո•վա•տեղ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- ժողովի տեղը, ժողովը գումարելու տեղը ◆ Ես դուրս եկա ժողովատեղից, թե ինձ ուժով վռնդեցին, չեմ հիշում։ Սերո Խանզադյան ◆ Բայց Զավարյանը իր ընկերների հետ մնում է կանգնած ժողովատեղի առաջ։ (ՍՇհմ.)
- հավաքվելու` ժողովվելու համար նշանակված՝ պայմանավորվածությամբ նախատեսված տեղ, հավաքվելու վայր, հավաքավայր ◆ Քաղաքի բազմությունը, որ ստվարացել էր ամեն կողմից լցված փախստական շինականներով, դուրս եկավ քաղաքից և հավաքեց պարսպատակի ժողովատեղում: Դերենիկ Դեմիրճյան
- գյուղական վայրերում՝ այն տեղը, որտեղ սովորաբար հավաքվում են մարդիկ որևէ բանի համար
Հոմանիշներ
խմբագրել- հավաքատեղ, հավաքատեղի, հավաքավայր
- տե՛ս ակումբ
- տե՛ս ժողովասրահ
- տե՛ս ծվարադադարք
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։