Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժո•ղո•վա•րան 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (հնց․) սենյակ` սրահ, ուր ժողով է տեղի ունենում կամ հատկացված է ժողովների համար ◆ Գնացի ժողովարան Արծրունուն իմ հարգանքը մատուցանելու։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Հասարակական ժողովարանի սպասավորները Սմբատին տեսնելով միմյանց առաջեցին՝ նրա վերարկուն ու գլխարկն ընդունելու։ (Շիրվանզադե)
  2. դահլիճ, շենք, ակումբ, ուր հավաքվում է որևէ հասարակություն` հանդիպելու` զրույցի` զվարճության և այլնի համար ◆ Խոր ու լայնարձակ ժայռե մաղարան դարձավ հսկայից մի ժողովարան։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Այդ տունը, ուր բնակվում էր ինքը, չարության ոգիների մի ժողովարան էր։ (Րաֆֆի)
  3. (փխբ․) մարդկանց բազմություն, որ հավաքվում է այդպիսի տեղերում:
  4. (հնց․) ժողովածու, հավաքածու ◆ Նրա միտքը մի ժողովարան էր, ամենայն տեսակ առածների։ Բաբկ
  5. (կրոն․) աղոթատեղի, աղոթատուն, աղոթատան աղոթողների ամբողջությունը (հադկապես բողոքականների) ◆ Ժողովարանը ցրվեց և մենք ուղևորվեցինք դեպի տուն։ Գուրգեն Մահարի ◆ Երկար վիճաբանությունից հետո վճռեցին փոփոխակի ժողովվել… սրճարանի վերին հարկում որը բողոքականաց ժողովարանն էր։ Վրթանես Փափազյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ժողովատուն, ժողովրդանոց, դահլիճ, սրահ, հավաքարան
  2. (եկեղ․) աղոթատուն, աղոթատեղի, աղոթարան, ժողովանոց, քարոզարան
  3. խորհրդարան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։