Հայերեն


Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ժո•ղո•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. հավաքել, մի տեղ բերել ◆ Ցրված նախիրը ժողովեց ու գյուղ տարավ։ Ստեփան Մալխասյանց
  2. խումբ կազմել, խմբել, հավաքել, համախմբել ◆ Զորք ժողովել:
  3. ցրված՝ թափված իրերը՝ առարկաները հավաքել մի տեղ ◆ Նա թղթերը ժողովեց, դրեց դարանը և իջավ գրասենյակ։ (Շիրվանզադե)
  4. նվիրատվություն հավաքել՝ հանգանակել ◆ Փարա ժողովելու կարգը գա նե, ամենեն առաջ մեր տունը ձեռք կառնեն։ «Երևանյան օրեր»
  5. ընտրանքով քաղել՝ հավաքել (մրգեր, պտուղներ և այլն)
  6. գանձել ◆ Հարկերը՝ պարտքերը ժողովել:
  7. ժողովածու՝ հավաքածու կազմել ◆ Դրոշմանիշեր ժողովել:
  8. ամփոփել, կենտրոնացնել ◆ Ուշքդ գլուխդ ժողովի՛ր:
  9. հավաքել, վերցնել ◆ Ճաշի պարագաները սեղանից ժողովեց:
  10. քաղել, հնձել, բերքահավաք կատարել ◆ Աղջիկները ժողովում են դաղձ։ (Ակսել Բակունց)
  11. հրավիրել, հավաքել, կանչել ◆ Բարեկամներին իր մոտ ժողովեց:
  12. հետ գցել, հավաքել, կուտակել ◆ Հայտնի Է միայն, որ կարճ ժամանակում նա ժողովեց բավական արծաթ։ (Րաֆֆի)
  13. փաթաթել, կծկել, հավաքել ◆ Թելը ժողովի՛ր կծիկին։ ◆ Առագաստները ժողովել:
  14. քաղել, հավաքել, զանազան տեղերից՝ աղբյուրներից ձեռք բերել ◆ Առայժմ նյութեր Է ժողովում, հետո կսկսի շարադրանքը։ (Րաֆֆի)
  15. միավորել, հավաքել մի տեղ, ամբարել ◆ Արագածի ջրերը պետք Է ժողովել Ապարանի լճում։
  16. մուրացկանություն անել
  17. մկանունքը՝ մաշկը կծկել՝ հավաքել, իրար մոտեցնել ◆ Հոնքերը՝ նոթերը ժողովել:
  18. ժողովվել, հավաքվել (Արդի գրական հայերենում այս բայը սակավ է գործածվում և

փոխարինվում է հավաքել -ով

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. հավաքել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել