ժողովրդավայել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ʒɔʁɔvɾdɑvɑˈjɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ժո•ղո•վ(ը)ր•դա•վա•յել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ժողովրդն վայել՝ արժանի, այնպիսին, որ վայել՝ սազական է տվյալ ժողովրդի համար ◆ Չկա մի այլ կենսագրություն, որ այսքան վեհ լինի, լինի այսպես ժողովրդավայել ։ (Վիգեն Խեչումյան)
- ժողովրդին վայել՝ հատուկ, ժողովրդական ◆ Օժտված լինելով ժողովրդավայել մտածողությամբ՝ Սայաթ-Նովան հում կաթնակեր է համարել ստոր հակումների տեր մարդկանց։ (Մամուլ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- ազգավայել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։